بررسی و تحلیل توزیع جغرافیایی آسیب‌های اجتماعی با تأکید بر اعتیاد در اصفهان، چالش‌ها و نگرانی‌ها

مقدمه: جمهوری اسلامی ایران طی چهل سال اخیر برای مهار و کنترل آسیب‌های اجتماعی ازجمله اعتیاد و پیشگیری از آنها، هزینه‌های مادی و معنوی و غیرمستقیم فراوانی متحمل شده است. شیوع و گسترش نگران‌کنندة این موضوع به‌ویژه در پراکنش جغرافیایی اصفهان، خانواده‌ها و سایر نهادهای تربیتی را با تردیدات و نگرانی‌های جدیدی مواجه کرده است؛ از این رو سیاست‌گذاران فرهنگی و مدیران شهری برای روزآمدکردن اطلاعات و یافته‌های خود به‌منظور طراحی برنامه‌های مؤثرتر در این حوزه نیازمند پژوهش‌هایی هستند که در کمترین زمان چشم‌اندازی از وضعیت موجود اعتیاد را در اختیار آنان قرار دهد. هدف: هدف از نگارش این مقاله، پاسخ به این پرسش است که پراکنش جغرافیایی آسیب‌های اجتماعی و الگوها و روندهای مصرف مواد مخدر و تغییرات آنها در اصفهان چگونه است. روش: این پژوهش با استفاده از تحلیل ثانویة پیمایش‌ها و پژوهش‌های ملی انجام شده است. نتایج: داده‌های پژوهش نشان‌دهندة زنانه‌شدن‌، صنعتی‌شدن‌، خانوادگی‌شدن‌ و سازمان‌یافته‌شدن مواد مخدر به‌ویژه در نقاط بحرانی اصفهان است؛ همچنین نتایج پژوهش نشان می‌دهد شهر اصفهان شاهد تغییر الگوی آسیب‌های اجتماعی در میان گروه سنی جوانان است. پیدایش خانواده‌های مجرم و بزهکار، الگوی جدید آسیب‌های اجتماعی در مناطق و کانون‌های جرم‌خیز اصفهان و همچنین تغییر ترکیب جنسی جرائم اجتماعی، از ویژگی‌های آسیب‌های اجتماعی در پهنة جغرافیایی شهر اصفهان است.